Hoe bereik je bi-culturele vrijwilligers?

Vorige maand vond er bij de Vrijwillgers Centrale Amsterdam op het hoofdkantoor aan de Rozenstraat een interessante bijeenkomst plaats over het bereiken van bi-culturele vrijwilligers. Het Amsterdams Buurvrouwen Contact presenteerde de resultaten uit een kleinschalig onderzoek naar het bereiken van bi-culturele vrouwen voor vrijwilligerswerk, aan geïnteresseerde organisaties uit de stad. Zij onderzochten hoe ze meer bi-culturele vrijwilligers konden bereiken en betrekken bij hun taalproject. Het onderzoek heeft plaatsgevonden in Amsterdam Nieuw West, een stadsdeel wat bruist van verschillende culturen. Door meer aan te sluiten op de bewoners en een afspiegeling te worden van de buurt, zorg je ervoor dat de projecten meer gedragenheid krijgen in de buurt. Door in gesprek te gaan met buurtbewoners, op verschillende plekken, kwamen ze erachter dat een aantal dingen kunnen helpen in het verbinden met en aansluiten op de buurtbewoners en ze te betrekken bij het taalproject.

Kon je er niet bij zijn? We hebben de belangrijkste resultaten voor je op een rijtje gezet:

• Een persoonlijke aanpak in de werving van bi-culturele vrijwilligers blijkt cruciaal. Het persoonlijk aanspreken van mensen, op het schoolplein of bij de bushalte, in hun moedertaal blijkt te helpen en verbinden.
• Een aantal bi-culturele vrijwilligers wil liever niet gekoppeld worden aan een deelnemer met dezelfde afkomst. Dit kan om verschillende redenen zijn. Ga in gesprek en kijk wat bij de vrijwilliger past.
• Sommigen vonden de stap naar het lesgeven in taal te groot of vonden het spannend. Ze hadden behoefte aan (meer) praktijkgerichte basistraining. Daarnaast helpt het om hierover in gesprek te gaan.
• Bij het aanbieden van een (basis-)training is het gewenst als dit in de buurt (in ieder geval binnen het stadsdeel) plaatsvindt.
• Vrijwilligers met een bi-culturele achtergrond behoeven soms meer begeleiding en aandacht. Zij geven voorkeur aan fysieke ontmoetingen met bijvoorbeeld de coördinator en vinden het fijn als ze goed begeleidt worden.
• Er is behoefte aan extra training op het gebied van grenzen stellen en nee durven zeggen.

Het meest opmerkelijke uit het onderzoek is dat veel vrouwen met een bi-culturele achtergrond al vrijwilligerswerk doen, maar veelal binnen hun eigen kring. Zij bieden hulp aan buren, familie en kennissen. Voor veel van hen is het vanzelfsprekend om te helpen, ze zien het niet als vrijwilligerswerk. Aangezien die hulp niet via officiële kanalen verloopt, valt het ook buiten de statistieken en is dus volledig onzichtbaar voor de rest van de maatschappij. Meer flexibiliteit in het vrijwilligerswerk blijkt hierin helpend. Waarbij je je niet voor langere tijd hoeft te binden, zodat dit naast alle andere bezigheden gedaan kan worden.

Wil je ook meer diversiteit en inclusie in jouw organisatie? Graag meer vrijwilligers bereiken met een andere culturele achtergrond? De organisatieadviseurs van VCA denken graag met je mee.