“Behalve uitslapen, doe ik ook graag iets nuttigs”

30 maart 2015
verhaal_leesbegeleider

Stockfoto

Carla de Monchy (68) is leesbegeleider op basisschool De Saffier, in de Jordaan. Iedere maandagochtend leest zij samen met kinderen uit groep 4 en 5. Persoonlijke aandacht en plezier staan centraal.


Het is maandagochtend 8.45 uur. In een sfeervol hoekje, met een zachte, rode bank, en veel kleurrijke boeken, zitten Carla en een leerling uit groep 4. Zij kan wel wat extra hulp gebruiken bij het lezen, en heeft haar boek ‘Moor slaapt niet’, die ze ook met de klas aan het lezen zijn, meegenomen. Eerst leest Carla een alinea hardop voor, daarna lezen ze dezelfde alinea samen, zodat Carla het kind mee kan nemen in het tempo en intonatie. En daarna leest het kind de alinea zelf voor. Een methode die werkt, meent Carla, kinderen maken enorme sprongen. “Zo was er vorig jaar een jongen die, nadat ik een aantal keren met hem had gelezen, na zijn toets ineens drie leesniveau’s omhoog bleek te zijn gegaan. Dat kwam hij zo trots aan mij vertellen. Wauw, dacht ik, hier doe ik het voor!”

Vergeelde advertentie

“Tien jaar geleden kwam ik in een buurtkrant een advertentie tegen waarin leesbegeleiders werden gezocht. Dit wil ik gaan doen als ik met pensioen ben! dacht ik meteen. In die tijd werkte ik nog als docent economie op een middelbare school.  Een drukke baan. Zeven dagen per week was ik bezig, en daarnaast wilde ik graag zoveel mogelijk tijd doorbrengen met mijn kinderen en kleinkinderen. Dus vrijwilligerswerk schoot er bij in. Maar ik heb destijds de advertentie uitgeknipt, en al die jaren zorgvuldig bewaard in mijn brievenstandaard. Drie jaar geleden ben ik met pensioen gegaan, en na eerst een jaar bijkomen en opruimen, pakte ik de, inmiddels vergeelde, advertentie er weer bij! En via het Gilde Amsterdam heb ik deze school, op loopafstand van mijn huis, gekozen.”

 

Ik ben heel blij dat ik kinderen op deze manier toch wat extra aandacht kan geven

 

Eigen plekje
“Ik heb nu meer vrije tijd, en behalve genieten van mijn luxes als uitslapen, fietsen en de stad in gaan wanneer ik wil, doe ik ook graag iets nuttigs. De klassen zijn groot tegenwoordig. Een juf heeft niet veel extra tijd. Daarom ben ik heel blij dat ik kinderen op deze manier toch wat extra aandacht kan geven. Ook al is het slechts een kwartier per kind.

Plus, toen ik stopte met werken was ik heel bang dat ik school zou gaan missen. Dat bleek mee te vallen; ik ben juist blij dat de continue druk weg is. Maar nu ik weer wekelijks op een school kom, merk ik wel weer hoe fijn het is om een eigen plekje te hebben, een band op te bouwen met de kinderen en de waardering te voelen. Dat is heel bevredigend.”

Sociaal contact
“Toen ik hier begon, in september 2013, startte tegelijk met mij ook een andere leesbegeleider, ook een gepensioneerde vrouw. Wij hebben vanaf het begin een goede klik, en gaan na afloop van het lezen regelmatig samen wat drinken en bijkletsen. Dit sociale contact was voor mij niet een hoofdmotivatie, maar het is wel een leuke bijkomstigheid. En ik kan me goed voorstellen dat vrijwilligerswerk daarom echt een meerwaarde kan zijn voor mensen die nieuw zijn in de stad of die zelf weinig sociale contacten hebben. Zelf zie ik me hier nog wel een poosje mee doorgaan. Ook wil ik, als vrijwilliger, iets gaan betekenen voor eenzame ouderen. Nog ambities genoeg!”

 

Interesse in vrijwilligerswerk in de sector Welzijn met kinderen of jongeren? Bekijk deze vacatures.