“Wat er ook in de wereld gebeurt – dit is goed”

6 mei 2025

Fietsen met een onbekende: het klinkt simpel, maar kan levens veranderen. Toen Marjo met pensioen ging, zocht ze iets nieuws. Ze vond het bij Fietsmaatjes: een initiatief waarbij vrijwilligers samen met mensen die niet (meer) zelfstandig kunnen fietsen, de stad én het leven herontdekken – op een elektrische duo-fiets. Wat begon als een goed idee, werd een klein avontuur met grote impact. “Iedere rit is bijzonder. En soms zelfs ontroerend.”

Marjo: “Ik had Fietsmaatjes ergens gezien, maar ze bleken nog niet in Amsterdam te bestaan. Zo werd ik in 2024 medeoprichter van Fietsmaatjes Westerpark, de Amsterdamse afdeling van het landelijke initiatief. Het leek me fijn om met mensen te gaan fietsen, zo’n simpel genoegen. Mensen zien de stad, voelen de wind, stralen. Je wordt er zelf ook blij van. De start was pittig. De oprichting van de stichting was echt gedoe. De waslijst van to do’s was eindeloos, ik werd er soms wanhopig van. We fietsen met kwetsbare mensen, dus dan moet je de zaken goed regelen. Maar nu we draaien is het zó de moeite waard.”

Eén ritje kan het verschil maken

We hebben inmiddels bijna 60 fietsmaatjes (vrijwilligers en gasten), van mensen van eind 20 tot en met 90 jaar, van huisarts tot musicus. Ik leer veel leuke mensen kennen. Wie dit als vrijwilliger doet, heeft ‘levenslust’. En onze gasten zijn blij dat ze weer kunnen genieten van de buitenlucht en de wind in de haren.” Marjo herinnert zich een vrouw die vroeg wat het kostte om mee te fietsen. “Toen ik zei: ‘niets – we doen dit vrijwillig,’ kreeg ze tranen in haar ogen.”

Boekjes lezen met kinderen

Marjo geeft naast haar vrijwilligerswerk voor Fietsmaatjes les aan kinderen met een taalachterstand. “Ik haal kinderen één voor één uit de klas, om samen een boekje te lezen. Als ik binnenkom, gaan de vingers meteen omhoog: ‘Mag ik mee met juffrouw Marjo!’ Dat is zo schattig en echt goud waard. Wat minder is: ze denken dat ik stokoud ben. Ik liet ze raden. Sommigen dachten dat ik 80 was, zelfs 90! Het zal wel door mijn grijze haren komen.”

Kleine verschillen maken

“Wat er in de wereld gebeurt, maakt me wanhopig. Het is allemaal zo triest en absurd. Maar op het grote heb ik geen invloed, dus probeer ik in het klein iets te betekenen. Zoals met Fietsmaatjes en de kinderen. Dan voel ik: wat er ook in de wereld gebeurt – dit is goed.”